به خود گرفته بود، از مناره مسجد بزرگ قرطبه پایین پرید. این شنل در حکم بالهای او بود و باعث میشد که در هوا سُر بخورد؛ مانند کسی که با چتر در هوا حرکت میکند یا کایت سوار است. تلاش عباس ناموفق بود اما سقوطش آن قدر آرام و آهسته اتفاق افتاد که در نتیجه آن او به
